اصول VPN

دسته بندي : فنی و مهندسی » کامپیوتر و IT
اصول VPN


VPN، نظری و عملی
برقرار كردن امنیت برای یك شبكه درون یك ساختمان كار ساده ای است . اما هنگامی كه بخواهیم از نقاط دور رو ی داده های مشترك كار كنیم ایمنی به مشكل بزرگی تبدیل می شود . در این بخش به اصول و ساختمان یك VPN برای سرویس گیرنده های ویندوز و لینوكس می پردازیم .
اصول VPN
فرستادن حجم زیادی از داده از یك كامپیوتر به كامپیوتر دیگر مثلا” در به هنگام رسانی بانك اطلاعاتی یك مشكل شناخته شده و قدیمی است . انجام این كار از طریق Email به دلیل محدودیت گنجایش سرویس دهنده Mail نشدنی است .
استفاده از FTP هم به سرویس دهنده مربوطه و همچنین ذخیره سازی موقت روی فضای اینترنت نیاز دارد كه اصلا” قابل اطمینان نیست .
یكی از راه حل های اتصال مستقیم به كامپیوتر مقصد به كمك مودم است كه در اینجا هم علاوه بر مودم ، پیكر بندی كامپیوتر به عنوان سرویس دهنده RAS لازم خواهد بود . از این گذشته ، هزینه ارتباط تلفنی راه دور برای مودم هم قابل تامل است . اما اگر دو كامپیوتر در دو جای مختلف به اینترنت متصل باشند می توان از طریق سرویس به اشتراك گذاری فایل در ویندوز بسادگی فایل ها را رد و بدل كرد . در این حالت ، كاربران می توانند به سخت دیسك كامپیوترهای دیگر همچون سخت دیسك كامپیوتر خود دسترسی داشته باشند . به این ترتیب بسیاری از راه های خرابكاری برای نفوذ كنندگان بسته می شود .
شبكه های شخصی مجاری یا VPN ( Virtual private Network ) ها اینگونه مشكلات را حل می كند . VPN به كمك رمز گذاری روی داده ها ، درون یك شبكه كوچك می سازد و تنها كسی كه آدرس های لازم و رمز عبور را در اختیار داشته باشد می تواند به این شبكه وارد شود . مدیران شبكه ای كه بیش از اندازه وسواس داشته و محتاط هستند می توانند VPN را حتی روی شبكه محلی هم پیاده كنند . اگر چه نفوذ كنندگان می توانند به كمك برنامه های Packet sniffer جریان داده ها را دنبال كنند اما بدون داشتن كلید رمز نمی توانند آنها را بخوانند .
VPN چیست ؟
VPN دو كامپیوتر یا دو شبكه را به كمك یك شبكه دیگر كه به عنوان مسیر انتقال به كار می گیرد به هم متصل می كند . برای نمونه می توان ب دو كامپیوتر یكی در تهران و دیگری در مشهد كه در فضای اینترنت به یك شبكه وصل شده اند اشاره كرد . VPN از نگاه كاربر كاملا” مانند یك شبكه محلی به نظر می رسد . برای پیاده سازی چنین چیزی ، VPN به هر كاربر یك ارتباط IP مجازی می دهد .
داده هایی كه روی این ارتباط آمد و شد دارند را سرویس گیرنده نخست به رمز در آورده و در قالب بسته ها بسته بندی كرده و به سوی سرویس دهنده VPN می فرستد . اگر بستر این انتقال اینترنت باشد بسته ها همان بسته های IP خواهند بود .
سرویس گیرنده VPN بسته ها را پس از دریافت رمز گشایی كرده و پردازش لازم را روی آن انجام می دهد . در آدرس http://www.WOWN.COM\W-baeten\gifani\vpnani.gif شكل بسیار جالبی وجود دارد كه چگونگی این كار را نشان می دهد . روشی كه شرح داده شد را اغلب Tunneling یا تونل زنی می نامند چون داده ها برای رسیدن به كامپیوتر مقصد از چیزی مانند تونل می گذرند . برای پیاده سازی VPN راه های گوناگونی وجود دارد كه پر كاربرد ترین آنها عبارتند از
Point to point Tunneling protocol یا PPTP كه برای انتقال NetBEUI روی یك شبكه بر پایه IP مناسب است .
Layer 2 Tunneling protocol یا L2TP كه برای انتقال IP ، IPX یا NetBEUI روی هر رسانه دلخواه كه توان انتقال Datagram های نقطه به نقطه ( Point to point ) را داشته باشد مناسب است . برای نمونه می توان به IP ، X.25 ، Frame Relay یا ATM اشاره كرد .