پروژه کارآفرینی بررسی تعريف کسب و کار

دسته بندي : کارآفرینی » کاریابی و کارآفرینی
پروژه کارآفريني بررسي تعريف کسب و کار در 36 صفحه ورد قابل ويرايش


تعريف کسب و کار

مقدمه :

نويسندگان مختلف، تعاريف متفاوتي از کسب و کار دارند. در واژه نامه‌ي آکسفورد[1]، کسب و کار به معني خريد و فروش و تجارت آمده است. در واژه نامه‌ي لانگ من[2]، کسب و کار به فعاليت پول در آوردن و تجارتي که از آن پول حاصل شود، گفته مي‌شود.

به زبان ساده، کسب و کار عبارت است از حالتي از مشغوليت و به طور عام، شامل فعاليت‌هايي است که توليد و خريد کالاها و خدمات با هدف فروش آنها را به منظور کسب سود، در بر مي‌گيرد.

1. بر طبق نظر (ارويک و هانت)[3] و کاري که در آن خدمات يا کارهايي که ديگر افراد جامعه به آن نياز دارند و مايل به خريد آن هستند و توان پرداخت بهاي آن را دارند، توليد، توزيع و عرضه مي شود. ، کسب و کار عبارت است از هر نوع کسب

2. (پترسن و پلومن)[4] بر اين باورند که هر تبادلي که در آن خريد و فروش صورت گيرد، کسب و کار نيست، بلکه کسب و کار، هر نوع تبادل تکراري و تجديد شونده ي خريد و فروش است.

3. پروفسور (اون)[5] ، کسب و کار را يک نوع کاسبي مي داند که طي آن کالاها يا خدمات براي فروش در بازار توليد و توزيع مي شوند.

بنابراين با توجه به تعاريف ياد شده مي توان دريافت که کسب و کار با خريد و فروش کالاها، توليد کالاها يا عرضه ي خدمات، به منظور به دست آوردن سود، سر و کار دارد. با توجه به تعاريف ياد شده، ويژگيهاي کسب و کار، عبارتند از:

1. فروش يا انتقال کالاها و خدمات براي کسب ارزش

2. معامله ي کالاها و خدمات

3. تکرا رمعاملات

4. انگيزه ي سود (مهمترين و قدرتمندترين محرک اداره ي امور کسب و کار)

5. فعاليت توأم با ريسک، کسب و کار، هميشه بر آينده متمرکز است و عدم اطمينان، ويژگي آينده است. از اين رو، همواره کسب و کار توأم با ريسک است.

کسب و کار روستايي

اكنون توسعه‌ي روستايي بيش از گذشته با پديده‌ي كارآفريني سرو كار دارد. مؤسسات و شخصيت‌هاي رواج دهنده‌ي توسعه‌ي روستايي، كارآفريني را به منزله‌ي يك مداخله‌ي راه‌بردي مي‌دانند كه مي تواند فرايند توسعه‌ي روستايي را تسريع بخشد اما به نظر مي‌رسد كه همگي آنها بر نياز به گسترش بنگاه‌هاي اقتصادي روستايي نيز توافق دارند. آژانس‌هاي توسعه، كارآفريني روستا را به عنوان يك نيروي اشتغال‌زاي بزرگ، سياست‌مداران آن را همچون يك راه‌برد كليدي براي جلوگيري از ناآرامي در مناطق روستايي، و كشاورزان، آن را وسيله‌اي براي بهبود درآمد خويش مي‌دانند.به اين ترتيب، كارآفريني از نقطه نظر تمام اين گروه‌ها به عنوان وسيله‌اي براي بهبود كيفيت زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي و ابزاري براي تثبيت اقتصاد و محيطي سالم تلقي مي‌گردد. در شرايط وجود يك سمت‌گيري كارآفرينانه در قبال توسعه‌ي روستايي، اين موضوع پذيرفته مي‌گردد كه كارآفريني، يك نيروي مركزي براي نيل به رشد و توسعه اقتصادي است. بدون آن، ديگر عوامل توسعه به هدر رفته و تلف مي‌شود؛ با اين حال، پذيرش اين نكته نمي‌تواند به تنهايي به توسعه‌ي روستايي و پيشبرد فعاليت‌هاي اقتصادي بيانجامد. كارآفريني در نواحي روستايي در جستجوي تركيب واحدي از منابع، هم در درون و هم در خارج از فعاليت‌هاي كشاورزي است. مثال‌هاي متنوعي از كاربردهاي غيركشاورزي منابع موجود همچون: گردشگري، آهنگري، درود گري، ريسندگي و مثال‌هايي از تنوع بخشي به فعاليت‌هاي نه چندان وابسته به كشاورزي در زمينه‌هاي منابع آب، اراضي جنگلي، ساختمان، مهارت‌هاي موجود و توانمندي‌هاي محلي وجود دارد كه همگي با كارآفريني روستايي متناسب است. تركيب كارآفرينانه‌ي اين منابع در رشته فعاليت‌هايي همچون: تسهيلات گردشگري، ورزش و اوقات فراغت، آموزش فني و حرفه‌اي، خرده فروشي و عمده فروشي، فعاليت‌هاي صنعتي (در سطح مهندسي و استاد كاري)، خدمات مشاوره‌اي، توليدات با ارزش افزوده بالا ( همچون گوشت، شير، فرآورده‌هاي چوبي و ساير فعاليت‌هاي خارج از مزرعه تجلي مي‌يابد.

كارآفريني روستايي اساساً تفاوتي با كارآفريني در شهر ندارد جز اينكه بايد آن را در فضاي روستا تصور نمود. پترين (1994) كارآفريني روستايي را مجموع سه گزاره ذيل تعريف مي‌نمايد:

1. نيرويي كه ساير منابع را براي پاسخگويي به يك تقاضا بي‌پاسخ بازار بسيج مي‌كند

2. توانايي خلق و ايجاد چيزي از هيچ

3. فرآيند خلق ارزش به وسيله امتزاج مجموعه واحدي از منابع درراستاي بهره‌گيري از يك فرصت

آنچه در مجموع مي‌توان براي تعريف مقوله كارآفريني روستايي بكار برد عبارتست از:

”بكارگيري نوآورانه منابع و امكانات روستا در راستاي شكار فرصت‌هاي كسب ‌و كار“

اين نوع کسب و کارها با توجه به اندازه‌ي کوچک روستاها، در مقياسي کوچک هستند و اغلب بين 10-20 نفر بوده و با توجه به غالب بودن فعاليت‌هاي کشاورزي و کارگاهي از کارايي خاصي برخوردارند. با توجه به تغييرات عصر کنوني و ورود به جامعه‌ي اطلاعاتي، کسب و کارهاي روستايي نيز در نوع دچار تغيير و تحول شده‌اند و انواع کسب وکارهاي خدماتي، توليدي، صنعتي و فناوري اطلاعات در آن ديده مي‌شود.

اصول کسب و کار

با توجه به تعاريفکسب و کار، ويژگي‌هاي کسب و کار، عبارتند از:

1. فروش يا انتقال کالاها و خدمات براي کسب ارزش

2. معامله‌ي کالاها و خدمات

3. تکرار معاملات

4. انگيزه‌ي سود (مهم‌ترين و قدرتمندترين محرک اداره‌ي امور کسب و کار)

5. فعاليت توأم با ريسک. کسب و کار، هميشه بر آينده متمرکز است و عدم اطمينان، ويژگي آينده است. از اين رو، همواره کسب و کار، توأم با ريسک است.

اصول توسعه‌ي کسب و کار:

آشنايي با نام شرکت‌ها

آشنايي با نام محصول

آشنايي با نام بنيانگذار

آشنايي با مهارت‌هاي كسب و كار

اهداف کسب و کار:

باور عمومي اين است که تنها هدف کسب و کار، به دست آوردن سود اقتصادي است، در حالي که اين امر، واقعيت ندارد. آرويک معتقد است همان طور که انسان تنها با هدف خوردن زندگي نمي‌کند، تنها هدف کسب و کار هم، کسب سود نيست. بنابراين، کسب و کارها هم داراي اهداف اقتصادي اند و هم اهداف اجتماعي‌اند

طرح كسب و كار (Business Plan)

تعريف: طرح كسب و كار سندي مكتوب است كه جزئيات كسب و كار پيشنهادي را مشخص ميكند. اين سند بايد ضمن تشريح موقعيت كنوني ، نيازها ، انتظارات و نتايج پيش بيني شده را شرح دهد و كليه جوانب آن را ارزيابي كند.



طرح هم براي صاحب آن و هم براي حمايت كنندگان مالي آن، به دلايل زير لازم است:

1- مهم آن است كه مالك درباره هدف خود از كسب و كار و منابعي كه براي آن نياز دارد به دقت فكر كند. اين موضوع در برآورد ميزان سرمايه مورد نياز، به وي كمك خواهد كرد.

2- بعيد به نظر ميرسد كه مالك كسب و كار، براي راه اندازي آن سرمايه كافي داشته باشد. حمايت كنندگان مالي-بانكها يا سرمايه گذاران ريسكي-بايد متقاعد شوند كه سرمايه گذاري در كسب و كار جديد، منطقي و درست است.

3- فرض بر اين است كه اگر كسب و كار ايده خوبي نداشته باشد، هم براي صاحب آن و هم براي حمايت كنندگان مالي آن، بايد اين موضوع را در مرحله برنامه ريزي و قبل از هدر رفتن مقدار زيادي از زمان و هزينه، شناسايي كنند.



اجزاي يك طرح كسب و كار:

1- اهداف كلي

2- مشخصات مجري طرح و همكاران

3- تعريف و توصيف كسب و كار

4- تحليل استراتژي بازار

5- تحليل مالي

6- خلاصه

طرح كسب و كار نشان دهنده چيست؟

آماده كردن يك طرح كسب و كار نتيجه نهايي روند طرح ريزي نيست ، بلكه تحقق طرح ، هدف نهايي است. با اين وجود نوشتن طرح يك مرحله مياني مهم است. طرح نشان مي دهد كه بمنظور يك كسب و كار محرز ، بررسيهاي دقيق در ايجاد كسب و كار انجام شده است و براي راه اندازي آن كارآفرين ، وظيفه اش را انجام داده است.



هدف طرح

وجود يك طرح كسب و كار رسمي ، صرفنظر از اندازه كسب و كار آن ، به همان اندازه كه براي راه اندازي مهم است براي يك كسب و كار برقرار ( محرز ) نيز مهم است.

اين طرح چهار عمل اصلي را بصورت زير انجام مي دهد:



1- به مدير يا كارآفرين كمك مي كند كه جوانب و پيشرفت پروژه يا كسب و كارش را مشخص ، متمركز و بررسي كنند.



2- يك چهارچوب منطقي و حساب شده ايجاد مي كند تا در آن يك حرفه بتواند توسعه يابد و تدابير مربوط به آن حرفه را در چند سال آينده دنبال مي كند.



3- بعنوان ماخذ و مبنايي براي مذاكره با اشخاص ثالث مانند سهامداران ، دفاتر نمايندگي ، بانكها ، سرمايه گذاران و ... بكار مي رود.



4- معياري را براي سنجش وضعيت واقعي كسب و كار در برابرآنچه كه بايد باشد، ارائه مي دهد.



همانطور كه دو شغل مثل هم وجود ندارد و بنابراين طرحهاي كسب و كار مانند هم نيز وجود ندارد. از آنجائيكه ، برخي موضوعات در طرح به يك طيفي از كسب و كارها مرتبط هستند بنابراين اين امر مهم است كه مفاد و مندرجات طرح ها با امور فردي متناسب باشد. با اين حال ، بيشتر طرح ها از يك ساختار آزموده شده و نظر عمومي بر روي ( در مورد ) آماده سازي طرحي ك بطور وسيعي قابل اجراست متابعت مي كنند.

طرح كسب و كار مي بايست نگرشي واقع بين از پيش بيني ها ومقاصد بلندمدت داشته باشد. اين ديد و نگرش چهارچوبي را به وجود مي آورد كه طرح بايد در آن فعاليت كند و نهايتا" يا موفق مي شود يا شكست مي خورد. براي مديران و يا كارآفريناني كه به دنبال حمايت خارجي هستند ، آماده كردن يك طرح جامع ، موقيت را در افزايش بودجه ها يا تجهيز پشتيبان ضمانت نخواهد كرد. عدم وجود يك طرح منطقي ، يقينا شكست را حتمي خواهد كرد.

ج)مهمترين راهكار هاي استراتژيك توسعه روستايي عبارتنداز:

1-تغييرنگرش حاكم براذهان مديران ومردم نسبت به روستا ازطريق:فرهنگ سازي بوسيله رسانه هاي جمعي وعمومي،برجسته سازي وتوجه ويژه به مناطق روستايي درنظام آموزشي،ابراز توجه ويژه به روستاها توسط مديران ارشد(مثل اقامت آنان درروستاها)و...

2-جذاب سازي فضاي روستايي كشورازطريق:توسعه هدفمند فضاهاي فرهنگي وآموزشي روستاها،ايجادمراكز تفريحي،اقامتي،سياحتي درروستاها

3-تكميل وتكامل جامعه اطلاعاتي روستايي كشورمانند ايجادارتباطات مخابراتي،ارتقاي سواد اطلاعاتي آنان ونزديك سازي فرهنگ شفاهي روستائيان بافرهنگ مكتوب ديجيتال.

4-تشكيل خوشه هاي دانشي روستايي وتوسعه زيرساخت هاي دانشي مثلتدوين نقشه صنايع روستايي كشور،ايجادوتوسعه مراكز تحصيلي وآموزشي(بخصوص آموزش هاي كاربردي)،ارتقاي سطح سوادروستائيان وآموزش آنان دربكارگيري روش ها وفناوري هاي نوين

5-نوسازي مناطق آسيب ديده ي روستايي وتوسعه اشتغال زايي درروستاهاي كشور از طريق حاكم سازي فضاي كارآفريني وايجادپارك هاي كارآفريني درمراكز ومناطق مستعدوهمچنين حمايت از فارغ التحصيلان روستايي براي راه اندازي كسب وكاردرروستاها

6-شكوفاسازي اقتصادروستايي وتاسيس روستاهاي نوين كه ازجهات موقعيت وامكانات همپاي شهرهاباشند،توسعه صنايع دستي وروزآمدسازس آنها،جذب سرمايه گذاران خارجي وبخش خصوصي به سمت روستاهاوفرهنگ سازي براي تغيير الگوهاي مصرف وتوليددرروستا.

د)برنامه هاي توسعه روستايي بايد به مواردي همچون:ايجاداشتغال دربخشهاي غيركشاورزي،كنترل جمعيت،توسعه اجتماعي وشهرسازي روستا،كاهش مهاجرت به شهرها،افزايش سطح رفاه،تاكيدبرجذب وتوسعه ي فناوري هاي جديد وآموزش وتربيت نيروي انساني ماهرتوجه داشته باشد.



ه)چالش هاي توسعه روستا عبارتنداز:

1-عدم دسترسي به سرمايه وامكانات

2-مشكل درعرضه كالاها وخدمات

3-تاكيدبريك صنعت ياكسب وكارخاص

4-وجودپديده حاشيه نشيني وتمايل شديد به مهاجرت

5-گسترش روزافزون تغييركاربري اراضي زراعي

6-امكان ريسك كمتر درروستاها

7-كمبود سازمانهاي حمايت كننده

و)استراتژي هاي عمده برنامه هاي توسعه روستايي عبارتنداز:

1-توسعه كشاورزي(توليدموادغذايي،توليدمحصولات صنعتي،فراوري محصولات و...)

2-توسعه يكپارچه روستايي

3-صنعتي نمودن روستاها

4-توسعه مراكزرشدروستايي



ز)نقش كارآفريني درتوسعه اقتصادي روستا:

1-دستيابي روستائيان به كالاها وخدمات موردنياز

2-رشد اقتصادي روستاها

3-كاهش پديده ي مهاجرت به شهرها

4-ارتقاي سطح امنيت اجتماعي ورفاه درروستاها

5- تشويق به ايجاد كسب وكارهاي جديد

6-تشويق كسب وكارهاي موجودبه توسعه



ح)پيش نيازهاي توسعه كارآفريني درروستاها:

1-توسعه فرهنگ كارآفريني

2-آموزش كارآفريني

3-توسعه ي زيرساخت هاي كارآفريني

4-سه استراتژي اساسي توسعه كارآفريني روستايي شامل:جذب كسب وكارهاازمناطق ديگر،حفظ وتوسعه ي كسب وكارهاي موجود ازطريق سياستهاي حمايتي وحمايت از ايجاد كسب وكارهاي جديدازدل خودمناطق روستايي مي باشد.



ط)راهبردهاي بلندمدت توسعه كارآفريني روستايي عبارتنداز:

1-ايجادشرايط ويژه براي معكوس نمودن روند مهاجرت

2-اصلاح وتغيير الگو ي توزيع ومصرف انرژي

3-توسعه وبهينه سازي شبكه هاي حمل ونقل

4-ممنوعيت تغييركاربري اراضي باغي،زراعي وعرصه هاي جنگلي ومرتعي

5-بهبود مديريت واصلاح شيوه هاي توليد دربخش هاي كشاورزي

6-توسعه صنايع تبديلي زود بادرمناطق مستعد

7-اقتصادي نمودن كالاهاي كشاورزي وروستايي

8-دستيابي همگاني به آموزش هاي مقدماتي،ترويج وبهبودشكاف هاي طبقاتي وارتقاي توانمندي هاي زنان روستايي

9-ارتقاي سطح سلامت،ايجادمحيط هاي زندگي مفرح ونشاط انگيز

10-حمايت موثرازتشكيل وتوسعه تعاوني ها وايجادوگسترش مجتمع هاي تعاوني روستايي

11-تشكيل گروه هاي پس اندازخودگردان براي تامين بخشي ازنيازهاي مالي پروژه هاي كارآفريني

12-ايجادسيستم هاي اعتباري كوچك بمنظور ارايه تسهيلات مثل تاسيس بانك روستايي

13-ايجادمراكزآموزشي تلفيقي بمنظورارائه خدمات آموزش ومشاوره درزمينه هاي مختلف بازاريابي،مراقبت ازحيوانات اهلي،صنايع دستي وسايرمهارت هاي موردنياز