تحقیق بررسی پيسي پوست

دسته بندي : علوم پزشکی » پزشکی
تحقيق بررسي پيسي پوست در 24 صفحه ورد قابل ويرايش

ويتيليگو (پيسي، برص)

ويتيليگو
پيسي يا برص يا ويتيليگو يك بيماري پوستي است كه در آن لك هاي سفيد رنگ به دليل از دست رفتن رنگدانه پوست بوجود مي آيند، اين ضايعات در هر جايي از بدن ممكن است ديده شوند. معمولاٌ در هر دو طرف بدن بطور قرينه لك هاي متعدد سفيد و شيري رنگ ديده مي شود. شايع ترين مناطق درگيري پوستي عبارتند از: صورت، لب ها، دست ها، بازوها، پاها و نواحي تناسلي.
چه كساني به پيسي مبتلا مي شوند؟
از هر صد نفر، يك يا دو نفر به اين بيماري مبتلا مي شوند. حدود نيمي از افرادي كه به اين بيماري دچار مي شوند، قبل از بيست سالگي علايم آن را در خود خواهند يافت. حدود يك پنجم از مبتلايان نيز يكي از افراد خانواده شان به اين بيماري مبتلا بوده اند. بيشتر كساني كه پيسي دارند، از نظر سلامتي عمومي در وضعيت خوبي بسر مي برند.
رنگ پوست چطور بوجود مي آيد؟
ملانين، رنگدانه اي است كه عامل تعيين كننده رنگ پوست، مو و چشم هاي ما مي باشد و توسط سلول هايي به نام ملانوسيت (سلول هاي رنگدانه ساز) توليد مي شود. اگر اين سول ها از بين بروند و يا نتوانند رنگدانه ملانين را توليد كنند، رنگ پوست روشن تر شده و يا بطور كلي سفيد مي شود
دليل پيدايش پيسي چيست؟
پيدايش پيسي نتيجه از بين رفتن سلول هاي رنگدانه ساز پوست است كه دليل آن ناشناخته است. ولي چهار تئوري اصلي دراين زمينه وجود دارد:
1- سلول هاي عصبي كه بطور غيرطبيعي فعال شده اند ممكن است با توليد مواد سمي به سلول هاي رنگدانه ساز آسيب برسانند.
2- سيستم ايمني بدن ممكن است در موقع دفاع از بدن در مقابل يك ماده خارجي، رنگدانة پوست را نيز از بين ببرد.
3- سلول هاي رنگدانه ساز ممكن است عامل از بين رفتن خودشان باشند. يعني زماني كه رنگدانه در حال ساخته شدن است، مواد زايدي نيز در كنار آن توليد مي شوند كه سمي بوده و قادر به از بين بردن خود سلول ها است.
4- وجود يك نقص ارثي موجب حساس شدن سلول هاي رنگدانه ساز به آسيب و در نتيجه از بين رفتن ها مي شود.
پيسي چگونه پيشرفت مي كند؟
وسعت، دوره و شدت از دست رفتن رنگدانه در اشخاص مختلف متفاوت است. افرادي كه پوست روشني دارند معمولاٌ در تابستان متوجه تفاوت رنگ مابين نواحي مبتلا و ساير نقاط سالم پوست كه برنزه شده اند، مي شوند. پيسي در افراد با پوست تيره بسيار واضح تر از روشن پوستان است در موارد شديد ممكن است رنگدانه در همه جاي پوست از بين برود و پوست يكسره سفيد شود.هيچ راهي براي پيش گويي اين كه هر فرد چقدر رنگدانه از دست خواهد داد و يا اينكه بيماري وي چقدر طول خواهد كشيد وجود ندارد.
يك لك پيسي به صورت ناحيه اي به رنگ سفيد شيري رنگ ديده مي شود. با اين حال ميزان تخريب رنگدانه در هر لك مي تواند با ساير لك ها متفاوت باشد. در يك لك ممكن است سايه هاي مختلفي وجود داشته باشد و نيز يك ناحيه تيره تر، نواحي سفيد شده را احاطه كرده باشد.
پيسي اغلب با از دست رفتن ناگهاني رنگدانه در يك نقطه از پوست شروع مي شود. اين فرآيند مي تواند ادامه يابد و يا به دلايل ناشناخته، خود به خود متوقف شود. دوره هاي از دست رفتن رنگدانه و متعاقب آن ثابت ماندن رنگ لك و دوباره از دست رفتن رنگدانه به طور مدوام تكرار مي شوند.
بازگشت خودبه خودي رنگ به لك هاي سفيد شده خيلي به ندرت اتفاق مي افتد. بعضي از بيماران كه تصور مي كنند بيماريشان خوب شده، در واقع تمام رنگدانه پوست خود را از دست داده و پوستشان يك دست سفيد شده است. گرچه رنگ پوست اين افراد يك دست سفيد شده ولي آنها باز هم به پيسي مبتلا هستند.
آيا درمان قطعي براي پيسي وجود دارد؟
تحقيقات فراواني در مورد اين بيماري و روشهاي درماني آن در حال انجام است و اين اميد وجود دارد كه درمانهاي جديدي كشف و ابداع شوند. در حال حاضر دليل اصلي پيدايش پيسي ناشناخته است و اگرچه راههاي مختلف درماني براي آن وجود دارد، ولي روش درماني مؤثري كه باعث بهبود همة بيماران شود، هنوز شناسايي نشده است.
پيسي چگونه درمان مي شود؟
گاهي بهترين درمان براي پيسي اين است كه اصلاٌ هيچ درماني انجام نشود. در افرادي كه پوست روشني دارند اجتناب از برنزه شدن پوست طبيعي بدن، مانع از پيدايش تضاد رنگ و در نتيجه مخفي ماندن لك هاي پيسي خواهد شد. پوست سفيد مناطق مبتلا به اين بيماري هيچگونه دفاعي در برابر نور خورشيد ندارند. اين نواحي خيلي به راحتي دچار آفتاب سوختگي مي شوند. روي تمام نواحي مبتلا به ويتيليگو كه توسط لباس پوشانيده نمي شوند بايد يك ضد آفتاب مناسب با SPF حداقل برابر 15 ماليده شود و براي جلوگيري از آفتاب سوختگي، از قرار گرفتن در معرض خورشيد در ساعات حداكثر تابش (10 صبح تا 4 عصر) خودداري شود.
پنهان كردن لك هاي پيسي توسط كرم پودر، فرآورده هاي برنزه كننده (كه بدون نياز به نور آفتاب پوست را برنزه مي كنند) يا ساير رنگ ها، كاري آسان و بي خطر است كه سبب مي شود اين بيماري كمتر به چشم بيايد. امروزه مواد آرايشي مقاوم در برابر شستشو (واترپروف) كه تقريباٌ با تمام انواع رنگ پوست قابل انطباق هستند، در فروشگاه هاي عرضه محصولات بهداشتي آرايشي وجود دارند. مهارت در استفاده از اين مواد به تدريج به دست مي آيد و افراد به خوبي قادر خواهند بود پوست ناحيه مبتلا را به رنگ اطراف درآورند. اين رنگها به تدريج از روي پوست محو مي شوند و بنابراين نياز به تدريج كاربرد دارند. شيرها و كرم هاي برنزه كننده محتوي يك مادة شيميايي به نام «دي هيدروكسي استون» كه براي رنگين كردن پوست نيازي به وجود ملانوسيت ها ندارند. رنگ ناشي از اين فرآورده ها هم به تدريج محو مي شوند، زيرا با هر بار ريزش سلول هاي مرده از روي پوست، بخشي از اين رنگ نيز با آنها از پوست جدا مي شود.
هيچ يك از اين روش هايي كه نام برده شد بيماري را درمان نمي كنند ولي مي توانند موجب بهبود ظاهر شخص شوند. خالكوبي پوست در نواحي كوچك ممكن است مفيد باشد.
اگر از ضد آفتاب ها و رنگدانه هاي پوشاننده كاري بر نيايد، پزشك شما ممكن است درمان ديگري را به شما پيشنهاد كند. اين درمان مي تواند شامل بازگرداندن طبيعي و يا از بين بردن باقي ماندة رنگدانه باشد. هيچيك از روش هاي بازگرداندن رنگدانه درمان كامل و دايمي محسوب نمي شود.

بازگرداندن رنگدانه
كورتون موضعي: داروهاي موضعي حاوي كورتون ممكن است در بازگرداندن رنگدانه به نواحي كوچك مبتلا به پيسي مؤثر باشند. اين داروها بايد همزمان با ساير درمان ها به كار برده شوند مصرف طولاني اين داروها مي تواند موجب نازك شدن پوست و حتي پيدايش ترك هاي پوستي در بعضي نواحي شوند. بنابراين استفاده از آنها بايد حتماٌ تحت نظارت متخصص پوست باشد.
پووا PUVA: در اين روش درمان، دارويي به نام پسورالن به بيمار داده مي شود، اين ماده شيميايي پوست را نسبت به نور خورشيد بسيار حساس مي كند. سپس پوست، تحت تابش نوع خاصي از نور ماوراء بنفش به نام UVA قرار مي گيرد. دستگاه هاي درماني ويژه اي براي اين نوع درمان لازم هستند كه همه جا در دسترس نمي باشند. در صورت عدم دسترسي به اين دستگاه ها، مي توان از نور آفتاب كه داراي UVA مي باشد استفاده كرد. البته امكان تنظيم دقيق مقدار اشعة تابيده شده در صورت استفاده از نور آفتاب وجود ندارد و لذا خطر سوختگي پوست در اين روش بيشتر است. وقتي پيسي خيلي محدود است، پسورالن را مي توان بر روي پوست مبتلا ماليده و سپس بيمار را در معرض تابش UVA قرار داد.
با اين حال معمولاٌ پسورالن را به صورت قرص خوراكي به بيمار مي دهند در اين روش درماني بين 50 تا 70 درصد شانس برگشتن رنگدانه به پوست صورت، بدن، بازوها، ران و ساق پاها وجود دارد. دست ها و پاها خيلي كم به اين نوع درمان پاسخ مي دهند. معمولاٌ حداقل يك دوره درمان يك ساله به صورت 1 تا 3 بار در هفته لازم است. پووا فقط بايد توسط متخصص پوست و تحت شرايط كنترل شده صورت گيرد. عوارض جانبي پووا شامل واكنش هاي مشابه آفتاب سوختگي هستند. در صورت استفاده طولاني مدت، بر روي پوست كك مك بوجود آمده و پوست مستعد ابتلا به سرطان مي شود.



آكنه چيست؟
به منافذ بسته شده غدد چربي (دانه‏هاي سرسياه و سرسفيد)، جوش‏ها و ضايعات عميق‏تر (كيست‏ها يا ندول‏ها) كه در صورت، گردن، سينه، پشت، شانه‎ها و حتي بازوها بروز مي‏كنند، اصطلاحاً (آكنه) گفته مي‏شود. كم و بيش اكثر نوجوانان به آكنه مبتلا مي‏شوند. بااين‏حال اين بيماري به گروه سني خاصي محدود نمي‏شود و بزرگسالان حتي تا 40 سالگي نيز مي‏توانند به آن مبتلا شوند. اگر چه آكنه معمولاً بعد از چند سال خودبخود خوب مي‏شود ولي نمي‏توان آن را به حال خود رها كرد. زيرا از آكنه‏اي كه درمان نشود، ممكن است تا پايان عمر جوشگاه‏هايي بدشكل بر روي پوست بماند. البته اين جوشگاه‏ها نيز قابل ترميم مي‏باشند.
اگرچه آكنه بيماري وخيمي نيست، اما مي‏تواند باعث بدشكل شدن صورت و در نتيجه ناراحتي روحي بيمار گردد. همچنين در موارد حاد و شديد، موجب پيدايش جوشگاه‏هاي بسيار بدشكل و دايمي مي‏شود. بايد در نظر داشت كه حتي موارد ملايم آكنه نيز مي‏توانند موجب پيدايش جوشگاه‏ها شوند.
آكنه چگونه بوجود مي‏آيد؟
افزايش طبيعي مقدار هورمون‏هاي مردانه در ايام نوجواني (بلوغ) در هر دو جنس پسر و دختر موجب مي‏شود كه غدد چربي پوست (سباسه) بزرگتر و فعالتر شوند. اين غدد در نواحي‏اي از بدن (صورت، پشت، شانه‏ها و قفسه سينه) كه آكنه شايع است وجود دارند. بندرت آكنه ناشي از اختلالات هورموني مي‏باشد.
غدد چربي پوست با مجراي خروجي مو كه اصطلاحاً ”فوليكول“ ناميده مي‏شود، ارتباط دارند. اين غدد ماده‏اي چرب به نام سبوم توليد مي‏كنند كه از طريق منفذ خروجي فوليكول به سطح پوست تخليه مي‏گردد. به نظر مي‏رسد كه چربي سبب تحريك مجراي فوليكول مي‏گردد، لذا سرعت جدا شدن سلول‏ها با اتصال به يكديگر يك لخته را بوجود مي‏آوردند. بسته شدن مجراي فوليكول توسط اين لخته شرايط را براي رشد باكتري‏ها در داخل مجرا مساعد مي‏كند. مواد شيمايي كه اين باكتري‏ها از خود ترشح مي‏كنند مي‏توانند جدار فوليكول را تخريب نمايند. سپس سبوم (چربي پوست)، باكتري‏ها و باقيمانده سلول‏هاي مرده جدار فوليكول در سطح پوست سبب قرمزي، تورم و تجمع چرك مي‏شوند كه اين‏ها همان آكنه است.
چه عواملي در ايجاد يا تشديد آكنه موثرند؟
بهداشت پوست: آكنه بخاطر آلودگي و كثيفي پوست بوجود نمي‏آيد. ماده موجود در نوك جوش‏هاي سرسياه را چربي خشك شده و سلول‏هاي مرده تشكيل مي‏دهند كه منفذ خروجي فوليكول مو را مسدود كرده‏اند. براي مراقبت طبيعي از پوست، روزي دو بار صورت خود را با صابون ملايم و آب ولرم بشوييد. شستشوي زياد ممكن است سبب بدتر شدن آكنه شود. شستشوي مرتب سر با شامپو نيز توصيه مي‏شود. اگر موهاي شما چرب هستند، شايد لازم باشد كه دفعات شستشو را افزايش دهيد. متخصص پوست مي‏تواند در انتخاب شامپو و صابون مناسب به شما كمك كند.
مرداني كه مبتلا به آكنه هستند، بايد هم ريش‏تراش برقي و هم تيغ را امتحان كنند و هر كدام را كه راحت‏تر است و جوش كمتري ايجاد مي‏كند، انتخاب نمايند. اگر شما از تيغ استفاده مي‏كنيد، قبل از اصلاح، موي صورتتان را كاملاً با آب گرم و صابون شسته و نرم كنيد و سپس از خمير ريش براي اصلاح استفاده كنيد. براي جلوگيري از زخمي شدن جوش‏ها، ريشتان را خيلي از ته نتراشيد. صورتتان را فقط وقتي كه واقعاً لازم است اصلاح كنيد. هميشه تيغ نو و تيز بكار ببريد.
رژيم غذايي: غذاهايي كه مي‏خوريد نقشي در ايجاد آكنه ندارند. متخصصين پوست در مورد اهميت رژيم غذايي در درمان آكنه عقايد متفاوتي دارند اما مسلم و قطعي است كه رعايت يك رژيم غذايي شديد و سخت هيچ تأثيري در بهبود آكنه شما نخواهد داشت. از سوي ديگر، بعضي از مردم دريافته‏اند كه بعضي از غذاها باعث بدتر شدن آكنه در آن‏ها مي‏شوند. در اين صورت، از خوردن اين گونه غذاها بايد اجتناب كرد. بخاطر داشته باشيد كه در قضاوت عجله نكنيد. آكنه به خودي خود فراز و نشيب‏هاي زيادي دارد و گاهي بدتر و گاه بهتر مي‏شود.